Humanisme
Humanisme is een levensbeschouwing die de mens centraal stelt en die uitgaat van de waarde van de mens (Latijn: humanus ‘menselijk’). Na de oudheid traden in de veertiende eeuw pas weer mensen op, voor het eerst in Italië, die zich humanisten noemden. Het woord humanisme betekende toen: iemand die de Latijnse en Griekse letterkunde bestudeert. Daarbij kregen zij grote bewondering voor mensen uit de oudheid zoals Cicero, Plato, Socrates en Marcus Aurelius die deze teksten geschreven hadden. In Italie zijn als humanisten vooral bekend geworden Leonardo da Vinci, Niccolo Macchiavelli, Michelangelo en Cellini. Naar verloop van tijd verspreidde zich het humanisme vanuit Italië over West-Europa.
Deze culturele bloeiperiode (1450 tot 1600) wordt ook Renaissance genoemd. Nederlandse vooraanstaande humanisten waren Erasmus (Lof der Zotheid), Dirck Volkertszoon Cornhert en later Hugo de Groot en Spinoza.
Petrus Mosellanus kan in zijn tijd tot de christelijke humanisten gerekend worden.
Meer over humanisme vindt u hier.